6 Mart 2010 Cumartesi

Korku

Bir ogretmenin korkabilecegi en buyuk seyin arkadaslari bir gun once olmus cocuklarinin okula gelmemeleri ihtimali oldugunu ogrendim ben dun. Sinifa girince icimden fiskiran yaslari gozlerimden tasirmadan konusmak ne fenaymis...aslinda korkmam gereken en buyuk sey bir gun once olandi, ama insan bilmedigi, aklina damlamayan bir seyden korkamaz degil mi? Ya dun okula GELMESELERDI.ve minik melek kiz sadece bir gun once bir ust kattaki sinifta oylece oturuyordu. Ve dun koskoca mudurum sessiz sessiz agliyordu, ve hic bir seyin izahi yoktu,cok cok buyuk oldugunu sananlar disinda kimsenin sucu yoktu, ve bu yuzden kimse hic bir sey duymamisti, biz 3000 kisi sessizce yasimizi tutuyorduk, basimizin ustunde bir cati vardi, bahcemizde ise hic olmayan bir sessizlik. Oysa cocuk sesi bizim ne cok seyimizdir.


(post-traumatic stress syndrome bunun adi, eskiler metanetle yenermis, bizeyse ilac lazim sanirim, yasamda geri dondurebilen bir ilac)

4 yorum:

akın dedi ki...

susmaktan başka birşey diyemiyorum..

nalan dedi ki...

çok zor. umarım en az hasarla atlatır geride kalanlar. giden gitti ne fayda !

Aslı Budak dedi ki...

gidenin oyleceee gitmesi cok kotu, sanirim kendimi camlara zincirleyecegim, belki dedikoduya gelenler gercege bakmayi akil ederler

nalan dedi ki...

of.
bir de işin o yönü var. ne yapsan hakkın var sonuna kadar :(
nasıl bir terbiyesizliktir giden masum bir çocuğa rağmen dedikodu.