HAKLISIN ÇOCUĞUM

Hakikaten öfkeliyim,çok hem de... Günlerden bir 22 Nisan sabahı, okula gittim. Müdürüm prova için stada gitmemiz gerektiğini söyledi, eyvallah. Aldım 4 çocuğumu gittim. Hava resmen ayaz, eller cepte yaka kalkık gezilecek türden hani. Temsili öğrenci grubumuz yok, flama, bayrak tören geçişi provası yapacağız bir tur, bayram sabahı da gidip yerimizi alacağız, tabelamızın arkasında.İyi güzel,çocukları ikna ettim, kısa sürecek dedim, sürmedi, bir kez yaptık prova, sonra mı, sonra orda durduk, üşüdüler, acıktılar, kızdılar... Kaçmak istedik, iribaşlardan biri habire ortamı kesiyordu, yapamadık.Haklısın çocuğum, özür dilesem affeder misin?????

Sabah erkenden okula gittik, gerçekten kutlama gibiydi, eğlenceliydi, bir grup öğrenci ve ben bir de bir öğretmen arkadaşımız daha boynumuz bükük ayrıldık, stad bizi bekliyordu...Önceki güne göre daha az üşüdüler, daha kısa sürdü, geçtik, tribüne oturduk...Mavi saçlı biri ağlıyordu, usul usul hem de, arada bandocu çocukları öpüyordu, emekliymiş, müzik öğretmeni, ricacı olmuşlar, bando takımını çalıştırmış... Ama saçları mavi, çocuklarının yanına KOYMAMIŞLAR!!!!!!!!!!O neslin öğretmenliği bir başkadır, annemden bilirim, göğüsleri de bir başka kabarır. O MAVİ SAÇLI KADIN geçmesin buyurmuşlar. Sen onun eteğini öp, belki affeder... Çok öfkeliyim.Haklısın çocuğum, ne sana ne bana bayram yok...